Κατηγορίες

Κωδικός προϊόντος: 14833
Ξέρει η πάπια πού είναι η λίμνη. Ιστορίες & αμαρτίες
ΣυγγραφέαςΧωμενίδης Χ.Α.
Κωδικός προϊόντος: 14833

Ξέρει η πάπια πού είναι η λίμνη. Ιστορίες & αμαρτίες

ΣυγγραφέαςΧωμενίδης Χ.Α.
ΔιαθεσιμότηταΔιαθέσιμο στο ράφι

210 36500 80Τηλέφωνο

Χαρακτηριστικά Βιβλίου

Κατηγορίες Πρώτα σε πωλήσεις

Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία
ISBN9786180708332
Εκδοτικός οίκοςΕκδόσεις Πατάκη
Βάρος0,51
ΔιαθεσιμότηταΔιαθέσιμο στο ράφι
Σελίδες368
Διαστάσεις14x21
Ημερομηνία τελευταίας εκτύπωσηςΑύγουστος 2024
Ημερομηνίας 1ης παρούσας έκδοσηςΜάιος 2024

Συντελεστές

Συγγραφέας Χωμενίδης Χ.Α.
Εικονογράφηση εξωφύλλου Μέξης, Πάρις

Σχετικά αρχεία

ΔημοσίευμαΒαγγέλης Χατζηβασιλείου, "Ξέρει η πάπια που είναι η λίμνη;" το βιβλίο του Χρήστου Α. Χωμενίδη- Χιούμορ και κέφι για ζωή, amna.gr, 31/8/24
ΑπόσπασμαΑπόσπασμα από το βιβλίο
Δημοσίευμα«Ξέρει η πάπια πού είναι η λίμνη» του Χ.Α. Χωμενίδη, ''ATHENSVOICE'', 11/7/2024
Δημοσίευμα«Ξέρει η πάπια πού είναι η λίμνη» του Χ.Α. Χωμενίδη, ''VITA'', 1/7/2024
ΣυνέντευξηΟ Χ. Α. Χωμενίδης μιλάει για το νέο του βιβλίο «Ξέρει η πάπια πού είναι η λίμνη. Ιστορίες & αμαρτίες» - IANOS
ΔημοσίευμαΙστορίες και αμαρτίες, ''REALNEWS'', 16/6/2024
SpotΡαδιοφωνικό σποτ για το βιβλίο
SpotΧ. Α. Χωμενίδης: «Ξέρει η πάπια πού είναι η λίμνη. Ιστορίες & αμαρτίες»
SpotΧ. Α. Χωμενίδης: «Ξέρει η πάπια πού είναι η λίμνη. Ιστορίες & αμαρτίες»
Δημοσίευμα7 Βιβλία που ξεχωρίσαμε από την πρόσφατη εκδοτική κυκλοφορία, ''Elculture.gr'', 5/6/2024
ΔημοσίευμαΚατερίνα Δαφέρμου, Χρήστος Χωμενίδης: Όταν συνάντησε μια πάπια στα Εξάρχεια, ''Mononews.gr'', 9/6/2024

Φίλτρα

Γλώσσα βιβλίουΕλληνικά
Γλώσσα πρωτοτύπουΕλληνικά
ΕίδοςΔιηγήματα

Σύνοψη

… Μέσα µου ζει ένας σκάνταλος τύπος, ένας καλικάντζαρος. Θα λαχταρούσε η ζωή µου όλη να είναι πιρουέτες. Να ακροβατώ έξω νου και νόµου, να παραβιάζω ωράρια και να γονιµοποιώ ωάρια, να αδιαφορώ για τις συνέπειες των πράξεών µου – σάµπως αυτοί που τις µετρούν και τις ξαναµετρούν βγάζουν καµία άκρη; ξεφεύγουν µήπως από το τυχαίο κι από το πρόσκαιρο της ύπαρξης; Να νιώθω τις στιγµές σαν νότες, να υπακούω στον εσωτερικό µου µονάχα ρυθµό… Μέσα µου επιµένει να χοροπηδάει το πιτσιρίκι εκείνο που έκανε διαρκώς ζηµιές, που έβγαζε σε όλους γλώσσα, που ο κόσµος του ήταν άγραφο χαρτί, άλλοτε το ζωγράφιζε, άλλοτε το µουτζούρωνε, κάποτε του έβαζε φωτιά...
Θαυµάζω όσους ξεκινούν για το περίπτερο και βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσµου. Τους όπου γης και πατρίς, τους ανθρώπους-πουλιά. Εγώ είµαι δέντρο. Γίνεται δέντρο το πουλί, πουλί το δέντρο; Ως δέντρο τι µπορείς να ελπίζεις;
Να δροσίζεις όποιους ξαποσταίνουν στον ίσκιο σου. Να σε προτιµούν τα φτερωτά, για να φτιάχνουν τις φωλιές τους. Να απολαµβάνουν τους καρπούς σου τα σκιούρια και οι αλεπουδίτσες. Κυρίως δε, όταν σηκώνεται άνεµος, να φουσκώνουν οι φυλλωσιές σου σαν πανιά καραβιού κι ας σε κρατούν οι ρίζες σου στο ίδιο µέρος. Να κάνεις τον αέρα µουσική κι η µουσική σου να φτάνει εκεί που εσύ δεν θα βρεθείς ποτέ. «Πάλι τραγουδάει το δέντρο…» να λένε.


Page generated: 08/10/2024 19:25:44